12فروردین روز جمهوری اسلامی ایران

چرا یوم اللّه؟

در قرآن کریم می خوانیم: «و ذکّرهم بایّام اللّه انّ فی ذلک لآیاتٍ لکلّ صبّارٍ شکور؛(1) یعنی: و روزهای خدا را به یادشان آور. و در این برای هر شکیبا و شکرگزار عبرت هایی است. با توجّه به این که همه ایام و موجودات از آن خداست، منظور از ایام اللّه در این آیه، وقایعی است که در برهه ای خاص روی داده و امر حق تعالی را آشکار ساخته است که در دیگر ایام چنین ظهوری رخ نداده است و امکان دارد در ایّام مذکور رحمت الهی چنان قوی و قابل توجه بوده که در دیگر ایّام روشن نبوده است، همچنین گاهی در مقاطع زمانی مزبور قهر و قدرت الهی که تجلّی عزّت پروردگار است حضور خود را نشان می دهد.(2) چنانچه در روایتی به نقل از رسول اکرم(ص) آمده است: ایام اللّه نعمائه و بلائه ببلائه؛(3) روزهای نعمت های خداوند و نیز زمان آزمایش های او توسط بلاها، ایام اللّه است در هر حال یادآوری روزهای بزرگ اعم از ایام پیروزی، نصرت و غلبه بر دشمنان یا روزهای دشوار و طاقت فرسای مبارزه، نقش مؤثّری در بیداری و هشیاری امّت ها و انسان ها دارد و با الهام از همین پیام آسمانی است که خاطره روزهای بزرگی را که در تاریخ اسلام مشخص گردیده همواره گرامی می داریم و هر سال برای تجدید این خاطرات روزهای معینی را اختصاص می دهیم و درس های آموزنده ای از آن فرا می گیریم. در آیه ای که بدان اشاره شد، پس از ذکر ایّام اللّه تنها روزی که بر آن تأکید گردیده، زمانی است که قوم بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان رها یافته اند و ذکر روز نجات دلیل مهم و ارزشمندی بر اهمّیت فوق العاده آزادی و استقلال در سرنوشت

انسان ها می باشد(4) و بدیهی است ملّتی می تواند بهتر ایمان خود را تقویت کند و به عبادت بپردازد و خدا را نیکوتر پرستش کند و نیز نبوغ و توانایی های درونی خود را شکوفا سازد که از سلطه استبداد، استکبار و استثمار آزاد گردد. به همین دلیل نخستین تلاش فرستادگان الهی این بود که ملّت ها را از اسارت های فکری، سیاسی و اقتصادی رها نمایند و ما باید شکرگزار چنین نعمت بزرگ الهی باشیم و لازم است چنین روحیه ای برای تقویت بُعد معنوی جامعه، ترویج گردد، درست است که مردم بر علیه ابرقدرت ها و ستمگران به ستیز و مقاومت برمی خیزند و البته میوه این استقامت آنان، نابودی این قوای باطل است ولی باید فراموش نشود که اولاً خداوند چنین نیرویی را در وجود انسان ها قرار می دهد و آنان را در این راستا امداد می نماید و در ثانی سنّت الهی بر این تعلّق گرفته که نیرنگ های استکبار خنثی گردد. در قرآن آمده است: استکباراً فی الارض و مکر السّیئی ولایحیق المکر السیئی الّا باهله فهل ینظرون الّا سنّت الاوّلین فلن تجد لسنّت اللّه تبدیلا و لن تجد لسنّت اللّه تحویلاً.(5) در زمین سرکشی کردند و نیرنگ های بد نموده و این حیله های بد جز نیرنگ بازان را در بر نگیرد. آیا جز سنتی که برگذشتگان رفته است منتظر چیز دیگری هستند. در سنت خدا هیچ تبدیلی مشاهده نمی کنی و در سنّت الهی هیچ دگرگونی نمی یابی.